Monoqrafiyanın tədqiqat obyekti Nizami Gəncəvi dilinin leksik üslubunu formalaşdıran dil amillərini "İskəndərnamə" əsərinin əsasında müəyyənləşdirməkdən ibarət olmuşdur. Nizami ədəbi irsinin tədqiqat tarixində ilk təşəbbüs kimi burada bədii sözün çoxşaxəli qatlarını ehtiva edən məcazların şairin dilinin əlvanlığı, bədiiliyi, zənginliyi və yeni mənaların yaranmasındakı rolu geniş göstərilmiş, bununla əlaqədar meydana gələn bədii təsvir vasitələrinin təkrarsızlığı müəyyənləşdirilmişdir.